Άγνωστη παραμένει ακόμη η μοίρα των 780 οργανωμένων σχολικών βιβλιοθηκών (του προγράμματος ΕΠΕΑΕΚ) σ’ όλη τη χώρα, εφόσον συγκυριακά λαμβάνονται αποφάσεις για το μέλλον τους. Η σιωπή γύρω από την τύχη αυτού του θεσμού -που επεκτάθηκε τα τελευταία δέκα χρόνια και έφερε σπουδαία παιδαγωγικά αποτελέσματα-, δείχνει την αδιαφορία όχι μόνο των ιθυνόντων αλλά και όλων μας. Η πιο… αισιόδοξη φήμη για το ότι θα παραταθεί η λειτουργία τους για ένα (!) χρόνο διαψεύστηκε, ενώ στάλθηκε στις διευθύνσεις και στα σχολεία χτες (13-9-11) από το Υπ.ΠΔΒΜΘ η εντολή να «φροντίσουν οι Περιφερειακοί Διευθυντές ώστε να παραδοθούν τα κλειδιά της σχολικής βιβλιοθήκης στους διευθυντές των σχολικών μονάδων που εδρεύουν». Παράλληλα, με ανεπίσημες δηλώσεις, ακούγεται ότι τις βιβλιοθήκες μπορεί να ανοίγει «όποιος καθηγητής θέλει να τις χρησιμοποιήσει», ή «ότι θα οριστεί κάποιος καθηγητής να απασχολείται σε αυτές για να συμπληρώσει ωράριο...»
Με τις παραπάνω διαφαινόμενες εκδοχές που προτείνονται και είμαστε έτοιμοι να αποδεχτούμε, εκφράζεται ρητά η γενικευμένη άγνοια γύρω από το ρόλο της σχολικής βιβλιοθήκης.
Δεν επιτελεί τον παιδαγωγικό σκοπό της η σχολική βιβλιοθήκη αν ανοίγει 2 ώρες τη βδομάδα, ή δυο φορές τη βδομάδα ή έστω λίγες ώρες την ημέρα, από περιστασιακούς υπεύθυνους. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η σχολική βιβλιοθήκη δεν είναι μια απλή δανειστική βιβλιοθήκη ούτε ένα απλό αναγνωστήριο. Είναι χώρος ελκυστικός και ζωντανός, χώρος αναζήτησης, έρευνας, ανταλλαγής απόψεων, δημιουργίας. Η βιβλιοθήκη, με τους χιλιάδες τίτλους βιβλίων αλλά και με τον ηλεκτρονικό της εξοπλισμό μπορεί να στηρίξει τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών καλλιεργώντας αυτενέργεια και αυτόβουλη μάθηση, μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στη διδασκαλία των όλων των μαθημάτων προσφέροντας πολλές πηγές γνώσεων. Εμπνέει τους μαθητές και τους οδηγεί με ευχάριστο τρόπο στη μόρφωση και την έκφραση. Ποικίλες δραστηριότητες (καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, εκθέσεις βιβλίων/ζωγραφικής, αναγνωστικές ομάδες, λέσχες ανάγνωσης), δείχνουν έμπρακτα στα παιδιά τη αξία της δια βίου μάθησης. Η σχολική βιβλιοθήκη γίνεται όαση μέσα στο μίζερο, διεκπεραιωτικό και ασφυκτικό κλίμα του σχολείου, είναι πνευματική εστία και πολύτιμο πολιτιστικό στέκι. Με τη διαφορετική της χωροταξία ευνοεί άλλες σχέσεις απ’ αυτές που δημιουργούνται με τη μετωπική διδασκαλία στις κλασικές σχολικές αίθουσες. Αναδεικνύει την ξεχωριστή προσωπικότητα κάθε μαθητή και παράλληλα ευνοεί την ομαδική εργασία. Ακόμα περισσότερο φέτος, που εντάσσονται στο σχολικό πρόγραμμα οι «ερευνητικές εργασίες», η αναγκαιότητα των βιβλιοθηκών με το έντυπο αλλά και ηλεκτρονικό υλικό είναι μεγάλη.
Μπορεί η λογιστική πρακτική της διοίκησης να απαξιώνει σκόπιμα το θεσμό των σχολικών βιβλιοθηκών υπηρετώντας το νέο, φθηνό, σχολείο, κι επιστρέφοντας την ελληνική εκπαίδευση κάποιες δεκαετίες πίσω, αλλά δεν πρέπει κι εμείς, όσοι εμπλεκόμαστε στη σχολική διαδικασία, να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια. Απευθυνόμαστε στις σχολικές κοινότητες, σε συλλόγους εκπαιδευτικών, σε διευθυντές, καθηγητές, γονείς, για να υπερασπιστούμε το αυτονόητο: οι σχολικές βιβλιοθήκες πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν σε καθημερινή βάση, τις ώρες που είναι ανοιχτό το σχολείο, με εκπαιδευμένους υπεύθυνους καθηγητές που να απασχολούνται αποκλειστικά. Κι αυτό είναι κάτι παραπάνω από προτεραιότητα.
το κείμενο και στο Αλφαβήτα:
http://www.alfavita.gr/artrog.php?id=45204
Πολύ χαίρομαι που υπάρχουν φωνές από τη σχολική κι εκπαιδευτική κοινότητα που δείχνουν να αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα ύπαρξης σχολικών βιβλιοθηκών. Ως βιβλιοθηκονόμος, θα ήμουν από τους τελευταίους που θα απαξίωναν αυτό το θεσμό. Επιτρέψτε μου, όμως, να διαφοροποιηθώ ως προς τον τρόπο με τον οποίο αυτές πρέπει να λειτουργούν. Ίσως να γνωρίζετε, άλλωστε, τις διαμαρτυρίες-καταγγελίες που έχουν γίνει κατά καιρούς από τη βιβλιοθηκονομική κοινότητα της χώρας αναφορικά με το γεγονός ότι μόνο στον αρχικό σχεδιασμό είχαν προσληφθεί 100 βιβλιοθηκονόμοι για τη στελέχωση των 500 σχολικών βιβλιοθηκών, ενώ στη συνέχεια και σταδιακά αντικαταστάθηκαν κι αυτοί οι 100 με εκπαιδευτικούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι προφανής ο λόγος που το υπουργείο επέλεξε αυτή τη λύση και σήμερα αυτό καταδεικνύεται περισσότερο από ποτέ. Ο βασιλιάς έμεινε γυμνός. Οι καθηγητές κάποτε περίσσευαν, έπρεπε να διατηρήσουμε και το πελατειακό σύστημα μέσω αποσπάσεων, άρα τι τους θέλουμε τους βιβλιοθηκονόμους; Και τώρα που έκλεισαν οι σχολικές βιβλιοθήκες δεν άνοιξε μύτη. Γιατί; Γιατί, πολύ απλά, κανένας δεν απολύθηκε. Απλώς μετακινήθηκαν οι καθηγητές από τις βιβλιοθήκες στις οργανικές τους θέσεις. Αναρωτιέμαι αν το υπουργείο θα τολμούσε με την ίδια ευκολία να κλείσει τις σχολικές βιβλιοθήκες αν σε αυτές υπήρχαν διορισμένοι βιβλιοθηκονόμοι. Ή θα έπρεπε να τους απολύσει ή να τους βάλει στην τάξη να διδάξουν! Ένα σεμινάριο παιδαγωγικής 70 ωρών, νομίζω θα ήταν αρκετό...
Γνώμη μου, λοιπόν, είναι "να υπερασπιστούμε το αυτονόητο: οι σχολικές βιβλιοθήκες πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν σε καθημερινή βάση, τις ώρες που είναι ανοιχτό το σχολείο", ΑΛΛΑ με βιβλιοθηκονόμους "που να απασχολούνται αποκλειστικά. Κι αυτό είναι κάτι παραπάνω από προτεραιότητα".
Με εκτίμηση, Ντίνα Τρούτπεγλη, Βιβλιοθηκονόμος
Γεια σου Ντίνα, ειλικρινά ιδιαίτερη η χαρά της ανταπόκρισης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέτεις ένα ζήτημα πολύ σημαντικό που μάλλον σπάνια προβλημάτισε επί της ουσίας. Ωστόσο για να μη λέμε πολλά, θα σταθώ πρώτα απ’ όλα στη σκοπιμότητα της διαμαρτυρίας μας που δεν είναι άλλη από το να κρατηθούν ανοιχτές οι βιβλιοθήκες σε μια οριακή χρονική στιγμή. Μ’ άλλα λόγια η αντίδρασή μας έχει να κάνει με το κατρακύλισμα, τον ευτελισμό και την εξαθλίωση του θεσμού ως ενσυνείδητη πολιτική επιλογή. Δεν έχει ίχνος υπεράσπισης συντεχνιακών συμφερόντων.
Το ζήτημα που βάζεις είναι κάτι διαρκές που αφορά τις βάσεις όπου χτίστηκε ο θεσμός και κανείς δε θα διαφωνήσει ότι ήταν σαθρές και με περιορισμένες προοπτικές. Πάντως όχι μόνο επειδή δεν στελεχώθηκαν από ειδικούς. Προσωπικά δεν θα είχα αντίρρηση. Οι βασικοί λόγοι ήταν και είναι άλλοι και σχετίζονται με το πλαίσιο ένταξής τους στη μαθησιακή διαδικασία. Άλλωστε υπάρχουν μη σχολικές βιβλιοθήκες στελεχωμένες από ειδικούς που απλώς είναι ανοιχτές. Ας μην αδικούμε όλους τους συναδέρφους που υπηρέτησαν σε σχολικές βιβλιοθήκες. Έχω γνωρίσει και τις δύο εκδοχές. Μάλλον πολύ περισσότερους με μεράκι που κάναν θαύματα, παρά βιβλιοφύλακες. Δυστυχώς ελάχιστα πράγματα βγαίνουν προς τα έξω. Αλλά πρόκειται για συζήτηση άλλης στιγμής.
Σκοπεύουμε ως σύνδεσμος, καλώς εχόντων των πραγμάτων, να ασχοληθούμε φέτος με το θέμα των βιβλιοθηκών, μια που οι απ’ έξω δεν ξέρουν ούτε τα κακώς ούτε τα καλώς κείμενα. Η βοήθειά σου θα ήταν πολύτιμη αν το επιθυμείς.
Παρεμπιπτόντως μόλις χθες άκουγα γι’ άλλη μια φορά πολύ καλά λόγια για τη δουλειά που έχεις κάνει στη βιβλιοθήκη. Συγχαρητήρια και πάλι.
Για το σύνδεσμο, Σωτήρης Γκαρμπούνης
Γεια σου, Σωτήρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείται ότι δε θέλω να απαξιώσω το έργο που έχει γίνει μέχρι τώρα στις σχολικές βιβλιοθήκες και αναγνωρίζω ότι υπάρχουν εκπαιδευτικοί που έκαναν πολύ καλή δουλειά.
Σκοπός του πρώτου σχολίου ήταν αφενός να θίξω το ζήτημα της στελέχωσης των σχολικών βιβλιοθηκών από βιβλιοθηκονόμους (με καμία όμως συντεχνιακή σκοπιμότητα, οι λόγοι είναι προφανείς) και πιστεύω ότι και οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί συμφωνούν με αυτή τη θέση. Αφετέρου ήθελα να δείξω ότι τις περισσότερες φορές (αν όχι πάντα) όταν το κράτος επιχειρεί ένα βημα παραπέρα, δυστυχώς το κάνει χωρίς κανέναν σχεδιασμό με αποτέλεσμα να φτάσει η στιγμή που τελικά το όλο εγχείρημα τινάζεται στον αέρα. Το ίδιο έγινε και με το θεσμό των Κινητών Βιβλιοθηκών κοκ.
Σαφώς και είναι αστείο να μιλάω για προσλήψεις βιβλιοθηκονόμων στις σχολικές βιβλιοθήκες, την ώρα που ετοιμάζονται χιλιάδες απολύσεις. Και εννοείται ότι είμαι υπέρ της οποιασδήποτε προσπάθειας για να ανοίξουν ξανά οι βιβλιοθήκες στα σχολεία. Είμαι στη διάθεσή σας για ό,τι χρειαστείτε, αν μπορώ να βοηθήσω σε κάτι.
Ντίνα
ΥΓ. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Γεια και από μένα,
ΑπάντησηΔιαγραφήχωρίς να μπω καθόλου στην ουσία (η λειτουργία των σχολικών βιβλιοθηκών δεν είναι ζήτημα ειδικών ή ειδικευμένων)
ξεφεύγω από το θέμα του ποστ, επειδή θέλω να υπερασπιστώ τα εργασιακά δικαιώματα των βιβλιοθηκονόμων.
Σε κάθε νομό υπάρχουν τα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Λειτουργούν με αποσπασμένους - συνήθως - φιλολόγους. Είναι μια θέση όπου χρειάζεται απαραιτήτως βιβλιοθηκονόμος. (Φαντάζομαι υπάρχουν και άλλες τέτοιες ανάγκες).
Καλησπέρα, κύριε Συμεωνίδη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς, έχετε δίκιο. Αν και δε διαθέτω αναλυτικά αριθμητικά στοιχεία, οι υπηρεσίες των ΓΑΚ στελεχώνονται βασικά από εκπαιδευτικούς, μια και ελάχιστες είναι οι προσλήψεις Αρχειονόμων που έχουν γίνει μέχρι τώρα. Η ιστορία ξεκινάει από την εποχή που δεν υπήρχαν απόφοιτοι Αρχειονόμοι από ελληνικό ανώτατο ίδρυμα, και για το λόγο αυτό οι ανάγκες καλύπτονταν από άλλες ειδικότητες. Ωστόσο, από 1997 υπάρχουν απόφοιτοι από το τμήμα Αρχειονομίας-Βιβλιοθηκονομίας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Το γιατί δεν έχουν γίνει όσες προσλήψεις έπρεπε για να καλυφθούν τα κενά είναι πολύ μεγάλο ζήτημα.
Το ίδιο ισχύει και στις Δημόσιες Βιβλιοθήκες, όπου επίσης υπάρχουν αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί.
Τα συμπεράσματα δικά σας...
Ντίνα