βρείτε μας στο facebook

______________________________βρείτε μας στο facebook, γίνετε μέλη στην ομάδα του Συνδέσμου

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Γιατί τόση σιωπή σχετικά με τις σχολικές βιβλιοθήκες;


Άγνωστη παραμένει ακόμη η μοίρα των 780 οργανωμένων σχολικών βιβλιοθηκών (του προγράμματος ΕΠΕΑΕΚ) σ’ όλη τη χώρα, εφόσον συγκυριακά λαμβάνονται αποφάσεις για το μέλλον  τους. Η σιωπή γύρω από την τύχη αυτού του θεσμού -που επεκτάθηκε τα τελευταία δέκα χρόνια και έφερε σπουδαία παιδαγωγικά αποτελέσματα-, δείχνει την αδιαφορία όχι μόνο των ιθυνόντων αλλά και όλων μας. Η πιο… αισιόδοξη φήμη για το ότι θα παραταθεί η λειτουργία τους για ένα (!) χρόνο διαψεύστηκε, ενώ  στάλθηκε στις διευθύνσεις και στα σχολεία χτες (13-9-11) από το Υπ.ΠΔΒΜΘ η εντολή να  «φροντίσουν οι Περιφερειακοί Διευθυντές ώστε να παραδοθούν τα κλειδιά της σχολικής βιβλιοθήκης στους διευθυντές των σχολικών μονάδων που εδρεύουν». Παράλληλα, με ανεπίσημες δηλώσεις, ακούγεται ότι τις βιβλιοθήκες μπορεί να ανοίγει «όποιος καθηγητής θέλει να τις χρησιμοποιήσει», ή «ότι θα οριστεί κάποιος καθηγητής να απασχολείται σε αυτές για να συμπληρώσει ωράριο...»
            Με τις παραπάνω διαφαινόμενες εκδοχές που προτείνονται και είμαστε έτοιμοι να αποδεχτούμε, εκφράζεται ρητά η γενικευμένη άγνοια γύρω από το ρόλο της σχολικής βιβλιοθήκης.
            Δεν επιτελεί τον παιδαγωγικό σκοπό της η σχολική βιβλιοθήκη αν ανοίγει 2 ώρες τη βδομάδα, ή δυο φορές τη βδομάδα ή έστω λίγες ώρες την ημέρα, από περιστασιακούς υπεύθυνους. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η σχολική βιβλιοθήκη δεν είναι μια απλή δανειστική βιβλιοθήκη ούτε ένα απλό αναγνωστήριο. Είναι χώρος ελκυστικός και ζωντανός, χώρος αναζήτησης, έρευνας, ανταλλαγής απόψεων, δημιουργίας. Η βιβλιοθήκη, με τους χιλιάδες τίτλους βιβλίων αλλά και με τον ηλεκτρονικό της εξοπλισμό μπορεί να στηρίξει τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών καλλιεργώντας αυτενέργεια και αυτόβουλη μάθηση, μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στη διδασκαλία των όλων των μαθημάτων προσφέροντας πολλές πηγές γνώσεων. Εμπνέει τους μαθητές και τους οδηγεί με ευχάριστο τρόπο στη μόρφωση και την έκφραση.  Ποικίλες δραστηριότητες (καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, εκθέσεις βιβλίων/ζωγραφικής, αναγνωστικές ομάδες, λέσχες ανάγνωσης), δείχνουν έμπρακτα στα παιδιά τη αξία της δια βίου μάθησης. Η σχολική βιβλιοθήκη γίνεται όαση μέσα στο μίζερο, διεκπεραιωτικό  και ασφυκτικό κλίμα του σχολείου, είναι πνευματική εστία και πολύτιμο πολιτιστικό στέκι.  Με τη διαφορετική της χωροταξία ευνοεί άλλες σχέσεις απ’ αυτές που δημιουργούνται με τη μετωπική διδασκαλία στις κλασικές σχολικές αίθουσες. Αναδεικνύει την ξεχωριστή προσωπικότητα κάθε μαθητή και παράλληλα  ευνοεί την ομαδική εργασία. Ακόμα περισσότερο φέτος, που εντάσσονται στο σχολικό πρόγραμμα οι «ερευνητικές εργασίες», η αναγκαιότητα των βιβλιοθηκών με το έντυπο αλλά και ηλεκτρονικό υλικό είναι μεγάλη.
            Μπορεί η λογιστική πρακτική της διοίκησης να απαξιώνει σκόπιμα το θεσμό των σχολικών βιβλιοθηκών υπηρετώντας το νέο, φθηνό, σχολείο, κι επιστρέφοντας την ελληνική εκπαίδευση κάποιες δεκαετίες πίσω, αλλά δεν πρέπει κι εμείς, όσοι εμπλεκόμαστε στη σχολική διαδικασία,  να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια.  Απευθυνόμαστε στις σχολικές κοινότητες, σε συλλόγους εκπαιδευτικών, σε διευθυντές, καθηγητές, γονείς, για να υπερασπιστούμε το αυτονόητο: οι σχολικές βιβλιοθήκες πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν σε καθημερινή βάση, τις ώρες που είναι ανοιχτό το σχολείο,  με εκπαιδευμένους υπεύθυνους καθηγητές που να απασχολούνται αποκλειστικά. Κι αυτό είναι κάτι παραπάνω από προτεραιότητα.

το κείμενο και στο Αλφαβήτα:
 http://www.alfavita.gr/artrog.php?id=45204